σκωπτηλός — όν, Α (κατά τον Ζωναρ.) «σκωπτικός». [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τού ενεστ. τού σκώπτ ω* + κατάλ. ηλός (πρβλ. τρυφ ηλός). Ο τ. έχει σχηματιστεί πιθ. κατά τα σκωπτ ικός, σκωπτ όλης] … Dictionary of Greek
μούτσουνο — το (Μ μούτσουνον) 1. (σκωπτ.) όψη ζώου, ρύγχος, μουσούδι 2. (χλευαστικά) πρόσωπο ανθρώπου, μούτρο νεοελλ. (κατ επέκτ.) (σκωπτ.) άτομο («σπουδαίο μούτσουνο κι ο λεγάμενος»). [ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. musone ή, κατ άλλους, < βεν. musona (βλ.… … Dictionary of Greek
σκωπτόλης — ὁ, Α αυτός που περιπαίζει, σκώπτης, χλευαστής. [ΕΤΥΜΟΛ. Εκφραστικός όρος, σχηματισμένος απο το θ. σκωπτ τού ενεστ. τού ρ. σκώπτ ω* με επίθημα όλης (πρβλ. μαιν όλης: μαίνομαι)] … Dictionary of Greek
γενειοσυλλεκτάδαι — γενειοσυλλεκτάδαι, οι (Α) (σκωπτ.) αυτοί που τακτοποιούν τα γένια τους με προσοχή … Dictionary of Greek
θησειομύζων — θησειομύζων, ὁ (Α) (σκωπτ. στον Αριστοφ.) ο κατά τα Θησεία, εορτή τού Θησέως, μύζων, δηλ. αυτός που τρώει από τα τρόφιμα τα οποία διανέμονται δωρεάν στους φτωχούς. [ΕΤΥΜΟΛ. < Θησεία «εορτή προς τιμήν τού Θησέως» + μύζω (I) «ρουφώ, πιπιλίζω»] … Dictionary of Greek
κοντοκλώστης — ο (σκωπτ.) υπερβολικά κοντός, κοντοστούμπης. [ΕΤΥΜΟΛ. < κοντ(ο) * + κλώστης] … Dictionary of Greek
κοντοπίθαρος — η, ο (σκωπτ.) κοντός και παχύς σαν πιθάρι, κοντόχοντρος. [ΕΤΥΜΟΛ. < κοντ(ο) * + πιθάρι] … Dictionary of Greek
κούτσαβλος — και κούτσαυλος, ο, θηλ. κουτσάβλα και κουτσαύλα (σκωπτ.) πολύ κουτσός, ανάπηρος στα πόδια. [ΕΤΥΜΟΛ. < *κόψ αυλος (για την τροπή τού κοψ σε κουτό βλ. κουτσός) + αυλός «κνήμη»] … Dictionary of Greek
κωλοκάτσι — το (σκωπτ.) το σκαμνί … Dictionary of Greek
λιμοκοντόρος — ο 1. (σκωπτ.) νέος που κρύβει τη φτώχεια ή τις στερήσεις του κομψευόμενος και ερωτοτροπώντας με επιδεικτικούς τρόπους και επιδεικτική εμφάνιση 2. παλαιό μονόδραχμο χαρτονόμισμα («διπλός λιμοκοντόρος») το δίδραχμο). [ΕΤΥΜΟΛ. < *λιμοκόντης <… … Dictionary of Greek